آغاز کلام

شروع کلام در چنین شرایطی بسیار سخت و دشوار می‌نماید. دوست داشتیم که به جای کلام، با «نگاه»، سرّ درون‌مان را انتقال می‌دادیم. «نگاه»ی که میرحسین نیز در یکی از بیانیه‌هایش از آن سخن گفته و حاکمان زر و زور و تزویر را از آن بیم داده بود. نگاهی که در روز بعد از انتخابات، مردم را بدون هیچ هماهنگی ظاهری قبلی به یکدیگر پیوند زد. چشمانی که با دیدن چشمان دیگر، اشک را جاری می‌دید، بدون اینکه کلمه‌ای در میان باشد. نگاه‌ها همه از درون می‌جوشید بدون ذرّه‌ای غل و غش. هر قطره‌ی اشک، خود حاوی دنیای عظیمی از صداقت بود. شاید این نقطه اوجی در رشد یک جامعه انسانی باشد؛ نگاهی چنان زلال و شفاف که چشم‌ها گویای همه چیز است. 25 خرداد هر چند سکوت حکم‌فرما بود، ولی چشم‌ها همه فریاد بود. اما کسی می‌توانست این نگاه‌ها را بفهمد که خود حداقلی از شفافیت را می‌داشت. مردم، علی‌رغم تمام سعی خود نتوانستند «خودخفتگان» را هشیار نمایند و سرانجام مجبور به استفاده از کلام شدند. و طبیعی است که در کلام امکان سوءاستفاده فراهم می‌شود و آنها که خود را صاحب سرنوشت مردم می‌دانند، از ضعف‌های ذاتی کلمات جهت پیشبرد مقاصد خود از هیچ نیرنگی فروگذار نمی‌کنند. از این رو عمیقاً دوست داشتیم با نگاهی رو در رو با شما صحبت می‌کردیم، ولی متاسفانه به علت فضای امنیتی و نظامی میسر نیست. پیشاپیش از سهوها و اشتباهات احتمالی کلام‌مان طلب بخشش داریم. ما در این «نامه سبز» قصد تحمیل فکر یا عقیده‌ای را نداریم و اگر هم داشته باشیم، ملت سبز از چنان ظرفیتی برخوردار شده که چنین تحمیلی را برنتابد. ما صرفاً می‌خواهیم به این وسیله پیشنهادی را با شما در میان بگذاریم. ان‌شاءالله که مفید فایده واقع شود. سعی جنبش سبز از همان ابتدا بر آن بوده که از تمام ظرفیت‌های موجود استفاده کند و کم و بیش موفقیت‌هایی داشته است. البته اشتباهاتی نیز بوده که جزء لاینفک هر حرکت انسانی است. میرحسین در یکی از بیانیه‌های خود، با الهام‌گیری از قرآن، از مردم خواست خانه‌های خود را قبله کنند، در پیوند با یکدیگر باشند و به تبادل و گفتگویی دائم بپردازند، و عده زیادی به او لبیک گفتند. مردم از حداقل امکانات، به ویژه از فضای مجازی جهت بیان خواسته‌های‌شان استفاده کردند. البته حاکمانی که خود را در جایگاه خدایی می‌بینند، با همه امکانات وسیع از هیچ خدعه و نیرنگی غافل نبودند و سعی داشتند و دارند که فضا را در جهت حفظ قدرت خود پیش ببرند. آنها روی «خستگی» جنبش سبز حساب باز کرده‌اند. ناامیدی در جنبش سبز را روزن امید خود می‌دانند. ما نباید این موضوع را دست کم بگیریم. آنها چون نمی‌توانستند میرحسین و کروبی را دستگیر کنند، بر روی مردم و نزدیکان این افراد فشار آوردند تا بلکه این دو را خسته کنند که به لطف خدا، جواب عکس گرفتند. همه ما می‌دانیم که که ایستادگی و مقاومت در راه حق سخت و دشوار است؛ چنان سخت و دشوار که محمد(ص) و یارانش در شعب ابی‌طالب یک‌صدا فریاد زدند: «متی نصر الله؟» پس وعده‌ی یاری خدا چه زمانی فرا می‌رسد؟ما فکر می‌کنیم در شرایط کنونی بزرگ‌ترین وظیفه جنبش سبز، شکستن فضایی است که مکاران آن را ساخته‌اند. و این امکان ندارد مگر اینکه خودمان، حضور و وجودمان را احساس کنیم. و به نظر می‌آید احتیاج به تقویت شعار «هر ایرانی، یک رسانه» داشته باشیم. همان‌طور که می‌دانیم، جنبش سبز، غالباً یک جنبش متوسط شهری است که نگاه آن بیشتر به مستضعفین جامعه می‌باشد و بیشتر با شمال‌شهرنشینان در صحبت است. با آگاهی از این موضوع، باید به بسط رسانه‌ای خود فکر کنیم. به نظر می‌آید غیر از حضور در تجمعات سبز، استفاده از فضای مجازی و پیام کوتاه، احتیاج به ابزارهای بیشتری داریم. به فکر کوتاه ما نیز ایده‌ای خطور کرده و آن چیزی نیست جز همین برگه‌ای که پیش روی شماست یعنی ارتباط نوشتاری از طریق نامه‌های سبز. فکر می‌کنیم در کنار همه ابزارهای دیگر این روش از ویژگی‌های منحصر به فردی برخوردار می‌باشد:

  1. در دسترس بودن برای همه. هر چند که فضای مجازی کارآیی بالایی دارد، ولی همه اقشار با آن در ارتباط نیستند.
  2. حضور و مشارکت بیشتر. فضای مجازی و پیام کوتاه ساده‌ترین شکل مشارکت است، در حالی که مشارکت نوشتاری و توزیع آن کمی زحمت دارد ولی به همان اندازه، با هر نوشته، خود فرد نیز حضور دارد. از یک طرف مکاران را خلع سلاح و از طرف دیگر سبزها را به هم متصل می‌نماید و انگیزه حرکت را دوچندان می‌کند.
  3. ضریب امنیت. با کمی احتیاط می‌توانیم بدون اینکه شناسایی شویم، روزی چند نوشته در قالب نامه در مکان‌های مختلف توزیع نماییم.
  4. شکستن فضای رعب و وحشت. با این نامه‌ها به خالقان فضای وحشت اعلام می‌کنیم که جنبش سبز همچنان زنده است و هر قدر حلقه محاصره آنها تنگ‌تر شود، همچنان راه‌های خلاقانه جنبش سبز قادر به شکست این حلقه‌های دروغین خواهد بود.
  5. صحبت با طبقه مستضعف جامعه.ما می‌توانیم با ارسال یا توزیع نامه‌های سبز در مناطق مستضعف‌نشین، حرف خود را با آنها در میان بگذاریم.

هدف ما از نامه‌رسانی سبز این است که تا تاریخ 22 خرداد سال 1389 که سالگرد حضور سبز ماست، هر ایرانی حداقل یک مرتبه چنین نامه‌ای را دریافت کرده باشد. و شما هم که شروع‌کننده هستید، خودتان دریافت‌کننده شوید. و ما با این امید این کار را شروع کرده‌ایم که تا 22 خرداد، حداقل یک میلیون «نامه‌ سبز»نویس داشته باشیم. و این امکان ندارد مگر اینکه هیچ کس به امید دیگری ننشیند و خودش شرایط را فراهم نماید. بدانیم که پیروزی از آن ما است و بدانیم که باید خود را برای آن روز آماده کنیم و از چنان ظرفیتی برخوردار شویم که ایران را آزاد و آباد سازیم. و در آخر یک پیشنهاد داریم که اگر این ایده را ایده خوب و مفیدی تشخیص می‌دهید، برای شروع، از همین نامه سبز آغاز کنید و با نوشتن آنچه مایل هستید در قسمت سفید نامه (خواه به صورت دست‌نویس و خواه با چسباندن نوشته تایپ‌شده خود) و کپی گرفتن از نامه سبز، آن را توزیع نمایید.

پیشنهادهایی برای تهیه متن دلخواه

  • کوتاه بنویسم؛
  • دیگران را نیز به این عمل با روش‌های مناسب تشویق نماییم؛
  • از ترویج خشونت بپرهیزیم؛
  • بیشتر روی مشترکات سبز تاکید نماییم
  • حتی اگر عقیده یا مذهبی را قبول نداریم به آن احترام گذاریم؛
  • به عنوان یک نماد، از کبوتر نامه سبز استفاده کنیم؛
  • در هر نامه قسمتی را سفید بگذاریم که اگر شخصی از نامه ما خوشش امد، با اضافه کردن نظر خود به آن، آن را توزیع نماید.


پیشنهادهای اجرایی

  1. برای توزیع نامه سبز سهمیه‌بندی نماییم. مثلاً تعدادی مشخص در یک روز یا یک هفته، که می‌تواند از طریق پست، یک یکی از روش‌های زیر یا هر روش دیگری که به ذهن شما می‌رسد انجام گیرد: در مسیر کار یا دانشگاه، نامه‌های سبزی که تکثیر کرده‌ایم را به داخل خانه‌ها بیندازیم یا روی صندلی اتوبوس‌ها (یا در سبد کتاب شهر اتوبوس‌ها) یا تاکسی یا مترو یا زیر برف‌پاک‌کن ماشین‌ها قرار دهیم.
  2. بهتر است خانه‌هایی را مشخص کنیم و با یک دوره تناوبی مشخص، نامه را به دست آنها برسانیم.
  3. اگر جمع دوستانه‌ای داریم این کار را دسته‌جمعی انجام دهیم تا علاوه بر کاستن از اشتباهات احتمالی، موجب همبستگی بیشتر شود.
  4. ساکنان تهران برای آشنایان و اقوام ساکن شهرستان‌، نامه‌ سبز را پست کنند، بودن اینکه نام واقعی فرستنده را بنویسند. به طور مثال، برای 10 نفر از آشنایان خود در شهرستان‌ها، ماهی یک مرتبه، نامه سبز پست کنند یا اگر مسافرتی به شهرستان‌ها دارند، تعدادی نامه سبز در ان شهرستان توزیع نمایند. استفاده از فصل مسافرت نوروزی بسیار حائز اهمیت است.
  5. حتماً توجه جدی‌تری به مناطق شهری متوسط رو به پایین داشته باشیم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر